Łazienka i historia Leśnego Filozofa

Jak to jest z fachowcami w naszym kraju wszyscy wiemy. Wiem, że piją, że nie przychodzą do pracy, że się nie starają... Podobna sytuacja trafiła się i nam, kiedy to umówiony od dwóch miesięcy na termin 4.05.2011, uroczy pan, zapisany w mojej komórce "Seba łazienka", nie pojawił się, pisząc mi rano smsa, że dziś nie da rady. Niestety nie dał też rady przez następne kilka dni, a jego telefon "ogłuchł" na moje dryndanie.
Przeprowadzka zbliżała się wielkimi krokami, a łazienki jak nie było... Cóż, wzięłam się w garść i zaczęły się telefony. "Pani, mam termin we wrześniu" - usłyszałam miłą odpowiedź pana fachowca. "W czerwcu możem podjechać" - powiedział następny... Ci z polecenia nie mogli, ci z ogłoszeń też nie. I wreszcie jest! Pan przez telefon wydał się miły i powiedział, że może przyjechać jeszcze tego samego dnia i zobaczyć naszą przyszłą łazienkę. Pan Właściciel Domu skwitował go potem: "taki leśny człowiek, ale wydaje się OK". Tak więc cali szczęsliwi postanowiliśmy, że najwyżej troszkę pomieszkamy bez łazienki, a Leśny Człowiek powoli (nie wiedzieliśmy, że aż tak powoli) będzie sobie "budował".
Już po kilku dniach wiedzieliśmy, że trafił się nam CUD! Leśny Człowiek podczas pracy nie chciał wypić nawet piwa, nie palił, nie brudził, można było z nim porozmawiać nie tylko o szpachli i gipsie. Jako gościnna pani domu częstowałam go więc moimi nalewkami, obiadkami, pierogami, a ten żarliwie modlił się przed każdym posiłkiem i nawet jego święte oburzenie, na wieść o jedzonych przez nas pierogach z mięsem w piątek i to, że potem pałaszował je z apetytem razem z nami, po tym jak powiedziałam, że są własnej roboty, nie zachwiało naszej wiary w jego uczciwość. Do czasu...
Miano Leśnego Filozofa zyskał Leśny Człowiek, kiedy zaczął nas bardzo namiętnie nawracać, między innymi przywożąc nam propagandowe filmy na DVD, czy głosząc swoje filozoficzne teorie. Leśny Filozof nie lubił też zbyt wcześnie wstawać, często zaczynał pracę o 13, ale za to wiercił nam pod oknami po nocach. "Jakoś przetrwamy, to przecież tylko kilka dni" - mówiłam jadąc niewyspana do pracy. Jednak kilka dni zamieniało się w kolejne tygodnie. Pan miał skończyć do 20 maja, potem do końca maja, potem był chory, potem żona dzwoniła, że trzeba wykąpać dzieci i tak dalej i tak dalej.
Aż tu nagle pewnego dnia rano Leśny Filozof mówi, że chciałby się rozliczyć za pierwszą część pracy i dowiedzieliśmy się, co musiał robić kiedy go nie było w pracy, naszym oczom ukazała się bowiem przecudnej urody, staranna tabelka z wyliczoną każdą pracą (łącznie z kosztem paliwa kiedy będąc w Olsztynie z żoną i dziećmi, w dniu, w którym akurat nie mógł być w pracy, przy okazji wziął nasze płytki) i sumą wszystkich prac, a suma ta, dumnie figurująca pod tabelką była dwa razy większa niż ta na którą się z nim umawialiśmy. Oczy wyszły nam z orbit i dopiero kiedy wsiedliśmy do samochodu z grobowymi minami, uświadomiliśmy sobie, że można się pomylić o 500 zł w swoich obliczeniach, ale nie o 100%!
Historia skończyła się bardzo smutno. Leśny Filozof spakował swoje zabawki i wrócił do swojej leśnej chatki, śmiertelnie obrażony, z 2/3 sumy na którą się umawialiśmy (bo praca nie skończona) i 1/5 tej, której sobie zażyczył. Pakując się rozpaczliwie obniżał żądaną sumę, o tysiąc złotych, dwa tysiące, w końcu trzy... Niestety po wypowiedzi "okradacie moje dzieci!", nie mieliśmy ochoty już na jakąkolwiek współpracę i zostało tylko niemiłe wspomnienie i kilka zapleśniałych kubków po kawie, jakie znalazłam w różnych kątach podwórka. Łazienki jak nie było, tak nie ma...