Wytrzepany kot

Śpię sobie smacznie, w tle Niemcy masakrują Brazylię, a mój mąż zapatrzony w panów biegających po trawie za piłką jak w święty obraz. Przez te upały Wiedźma prowadzi nocny tryb życia, a gorące dnie przesypia. Nagle rozlega się pukanie do okna (pisałam już kiedyś o tym, że nasza kotka puka łapą jak chce wejść i o perypetiach związanych z jej naturalnie wrednym charakterem, nie będę się więc powtarzać). Zapatrzony w ekran mąż nie odwracając oczu od kiedyś powiedziałoby się szklanego ekranu, a teraz to nie wiem z czego one są napiszę więc od pudełka wstaje i otwiera Wiedźmie okno. Słyszę te wszystkie dźwięki, mam czujny sen. Mimo to jednak śpię. Nagle wśród tych znanych mi domowych głosów szeleszczenia kołdry, chrupania chrupek przez kota i skakania po meblach, a także głośnym domaganiu się tego, czego akurat kot chce ze snu wyrywa mnie coś w tylu "pipi" - pisk. Potem tylko "buch buch" - Wiedźma goni coś po podłodze i znów "pipi" i Pan Właściciel Domu: "Natalia, ona przyniosła z podwórka mysz!". Zdarza jej się często przynosić myszy, nawet kilka myszy dziennie, ale zawsze nie wpuszczamy jej z ofiarą do domu, bo po prostu zauważamy ten fakt nie wpatrując się w mecz. Zazwyczaj są to też myszy martwe. No cóż. Musiałam wkroczyć do akcji, bo nie chciałam żeby ta brutalna istota zrobiła z myszą to co samo co Niemcy z Brazylią i to jeszcze na mojej podłodze, albo co gorsza np. w moim łóżku. Zerwałam się i chwyciłam kota z myszą w paszczy za grzbiet. Pan Właściciel Domu dzielnie otworzył mi okno, a ja z bijącym sercem zaczęłam wytrzepywać kota. Nie była zachwycona tym trzepaniem, ale ofiary nie puszczała. Nie żebym znęcała się nad biedną kicią, ale jeszcze kilka mocniejszych trzepnięć i mysz została wypuszczona z paszczy, a kot zamknięty w pokoju i przekupiony smakołykami, żeby nie jęczał za zabawką zza okna. Myszka uciekła, jednak Wiedźmę musieliśmy wypuścić na podwórko, bo z jej awanturami wytrzymaliśmy tylko pół godziny.
Taka tam historyjka ;-)