W deszczowej aurze

Znów weekend wyjazdowy! Szybko podjęliśmy decyzję, żeby spędzić trochę czasu nad jeziorem, a nawet nad Jeziorakiem u moich rodziców, szczególnie że przecież cały tydzień był tak piękny i słoneczny. W piątek jednak zaczęło się chmurzyć, a nam podczas jazdy do rodziców miny trochę rzedły, mieliśmy bowiem pomysł, żeby wreszcie się trochę opalić i popływać naszą czarną strzałą (kajakiem, jaki dostałam kiedyś w prezencie od jeszcze narzeczonego na urodziny, a czarną, bo kajak jest cały czarny - także w środku, żeby pasowały mi do niego wszystkie kostiumy kąpielowe :-). Przywitał nas silny wiatr i wielkie fale na Jezioraku, ale i pieczona kaczka z jabłkami i krewetki w sosie z masła i białego wina - trochę nas tym jedzeniem przekupili. My jak zwykle dostarczyliśmy ser i chleb. Wiatr nie pozwolił jednak posiedzieć nad jeziorem, bo kolacja by wystygła, więc zasiedliśmy przy domowym stole. Wieczorem wiatr ustał i choć pochmurnie to zrobiło się ciepło. Rano jednak wszystko się wyjaśniło. Wiatr ustał, bo już nawiał wszystkie możliwe chmury, całą sobotę lał więc gęsty deszcz. Z naszych planów nici, mogliśmy tylko popijać piwko i patrzeć na wzburzone, prawie czarne wody Jezioraka. W niedzielę wreszcie nie padało, udało się w końcu pojechać nam do koni. W Siemianach niedawno powstało sanatorium dla starych i schorowanych koni, często uratowanych przed rzezią, czy z rąk okrutnych właścicieli - oprawców. W boksach stały dwa piękne konie i klacz kucyka z młodym. Dobytku pilnował pocieszny pies, chociaż chyba też po przejściach - młodzik jeszcze, mieszaniec huskyego. Łagodny i cieszący się do wszystkich. Na bramie wejściowej ośrodka dla koni wisi tabliczka "Nieupoważnionym wstęp wzbroniony" - zawahaliśmy się, ale zobaczyliśmy w środku ludzi z dziećmi, którzy wyjaśnili nam, że przychodzą karmić konie często i że jak się ma dobre zamiary to można wejść. Kiedy częstowaliśmy marchewkami i jabłkami wyścigowego konia po złamaniu nogi, to ślepa klacz po drugiej stronie z zazdrości rżała i przywoływała nas, aż mi serce pękało. Wyczuło nas też w końcu stadko, które było daleko na łąkach i nagle wyłoniło się z za górki i galopem przybiegło po darowiznę. Od teraz na pewno naszym stałym punktem wizyty w Siemianach będzie wizyta u koni, chociaż ich strasznych historii wypisanych przy boksach nie byłam w stanie czytać. Ludzie są okrutni.
Po wizycie u koni spacer z Aniołem po lesie i kąpiel w jednym z wielu leśnych jezior wokół Siemian, bardzo głębokich i czystych. Mogłabym w nim pływać godzinami, gdyby nie to, że Pana Właściciela Domu, który kąpał się pierwszy, a teraz pilnował Aniołka na brzegu zaczęły atakować muchy końskie. No cóż, wyszło słońce i muchy zaraz się pojawiły. Wyszło słońce, więc akurat mogliśmy szykować się do powrotu do domu. Zabraliśmy jednak ze sobą pamiątkę w postaci świeżych ryb, które tata rano kupił w gospodarstwie rybackim i które usmażyłam na obiad. W weekend w Siemianach jest Festiwal nad Jeziorakiem, na który zawsze jeździliśmy zagra m.in. Wolna Grupa Bukowina, czy Renata Przemyk, więc polecam tym którzy mają bliżej, my jednak tym razem wybraliśmy rodzime wydarzenia. W sobotę w nowo otwartej galerii w Jezioranach jest uroczyste otwarcie portalu Revita Warmia - który stworzyli nasi sąsiedzi z Tłokowa, a potem wernisaż Rafała Mikułowskiego w starym Spichlerzu w Jezioranach. Jak było na pewno napiszę w przyszłym tygodniu, a teraz już zmykam, bo czeka mnie kilka wolnych od pracy dni!